Definición: Rehabilitación integral en zona histórica
O proxecto de rehabilitación na zona historica de Santiago de Compostela centrouse na renovación dunha vivenda histórica construída en 1920. A casa conta con tres plantas e unha superficie construída total de 186,6 m², ademais dun anexo de 20 m² na parte traseira. A rehabilitación buscou mellorar a habitabilidade e a eficiencia enerxética, mantendo ao mesmo tempo o seu carácter histórico.
Puntos clave:
- Optimización do espazo: Redúcense as particións interiores para aumentar a luz natural, e a cociña foi restaurada na súa ubicación orixinal na planta baixa.
- Eficiencia enerxética: Substitúese o tellado cun illamento moderno e instálanse sistemas de aerotermia para calefacción e auga quente. Engádese illamento nas paredes e nos chans.
- Acabados en madeira: Prestouse especial atención aos acabados en madeira, especialmente na substitución dos forxados actuais por vigas de madeira ancoradas aos muros de carga de pedra. Un panel estrutural de madeira proporciona illamento térmico e acústico, creando un ambiente cálido e sostible.
- Preservación de elementos patrimoniais: Restáuranse elementos estruturais clave, como as fachadas de pedra.
Esta combinación de eficiencia moderna e preservación histórica, cun enfoque nos acabados en madeira natural, achega un toque contemporáneo e acolledor á casa tradicional.